Mikroelementy
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu, cynku, manganu oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u kobiet ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : arsenu (As), ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu, selenu, cynku oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia mężczyzn z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u mężczyzn ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Cena: 99 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 3 pierwiastków we krwi wybranych spośród: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu lub selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym oraz zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 6 pierwiastków we krwi: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu i selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym lub zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie arsenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Arsen i jego związki są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych toksyn. Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) arsen i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Różnorodność objawów klinicznych wywołanych inhalacją lub spożyciem związków arsenu jest bardzo duża. W zależności od stężenia, czasu ekspozycji i drogi zaabsorbowania skutki oddziaływania arsenu z tkankami są od stosunkowo niegroźnych na przykład hipopigmentacji, po zagrażające życiu nowotwory (WHO). W świetle istniejących danych literaturowych można stwierdzić, że nie tylko wysokie, ale i nieznacznie podwyższone stężenia arsenu mogą być przyczyną raków, zwłaszcza u kobiet.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej arsenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia cynku we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie cynku we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Cynk jest pierwiastkiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pełni funkcję ochronną przed wolnymi rodnikami, między innymi wchodząc w skład dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Zaangażowany jest również w procesy immunologiczne, warunkuje prawidłową funkcję skóry czy też błon śluzowych. Bierze udział w magazynowaniu i wydzielaniu insuliny z trzustki, utrzymuje równowagę jonową innych mikroelementów, w tym selenu, magnezu czy miedzi, a także spełnia rolę detoksykacyjną w stosunku do metali ciężkich. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do poważnych zaburzeń takich jak: niedobory immunologiczne, zapalenia (m.in. SARS-Cov-2), nieprawidłowe gojenie ran, obniżenie płodności czy też problemy ze wzrokiem.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej cynku we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia kadmu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie kadmu we krwi wskazuje na celowość wykluczenia głównych jego źródeł (palenie papierosów, dieta) celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) kadm i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Niekorzystne działanie kadmu i jego związków może prowadzić do chorób nerek, sercowo-naczyniowych, nadciśnienia, anemii, uszkodzeń wątroby, zaburzeń funkcjonowania narządów płciowych, zaburzeń układu immunologicznego, niedoborów żelaza, miedzi i cynku, a także rozwinięcia choroby nowotworowej. Liczne prace opisują zwiększone stężenia kadmu w materiale biologicznym osób, które zachorowały na nowotwór złośliwy prostaty, nerki, pęcherza moczowego, trzustki i piersi.
W literaturze wymienia się trzy główne źródła kadmu: dieta, palenie tytoniu oraz ryzyko zawodowe. Stężenie kadmu w produktach spożywczych jest silnie zależne od zawartości tego pierwiastka w środowisku – powietrzu, glebie oraz wodzie. Wysokie stężenie kadmu występuje w następujących produktach spożywczych: płatki zbożowe, warzywa (w szczególności ziemniaki), podroby oraz nasiona oleiste. Stężenie kadmu we krwi jest mocno skorelowane z paleniem wyrobów tytoniowych. U osób niepalących stężenie Cd jest niższe w porównaniu do palaczy. Grupę zawodową bardziej narażoną na działanie kadmu stanowią pracownicy przemysłu cynkowego, stalowego i miedziowego oraz przy produkcji baterii niklowo-kadmowych, ogniw słonecznych i biżuterii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej kadmu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia miedzi we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie miedzi we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację miedzi we krwi są w trakcie opracowywania.
Miedź jest pierwiastkiem śladowym, który odgrywa główną rolę w mechanizmach obrony oksydacyjnej, w szklakach metabolicznych obejmujących enzymy, hormony i witaminy. Bierze udział w syntezie hemoglobiny oraz w przesyłaniu impulsów nerwowych. Wysoki poziom miedzi we krwi (> 1000 µg/l), może być zaleceniem na kontrolne badanie konoskopii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej miedzi we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia ołowiu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie ołowiu we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację ołowiu we krwi są w trakcie opracowywania.
Zanieczyszczenie środowiska ołowiem stanowi nieustający problem dla rozwijających się społeczeństw. Toksyczne działanie ołowiu dotyczy głównie jego wpływu na układ krwiotwórczy, obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy oraz przewód pokarmowy. Ze względu na wszechobecność ołowiu, praktycznie każdy człowiek narażony jest na kontakt z tym pierwiastkiem. Toksyczność ołowiu prowadzi, między innymi, do zmiany aktywności wielu enzymów oraz zaburzeń funkcji wolnych i strukturalnych białek w komórce. Wiele badań sugeruje, że ważnym molekularnym mechanizmem toksyczności ołowiu jest jego udział w powstawaniu wolnych rodników tlenowych, które odgrywają dużą rolę w powstawaniu uszkodzeń wewnątrzkomórkowych oraz w patogenezie wielu schorzeń, w tym nowotworów złośliwych. Według klasyfikacji karcynogenów IARC, ołów i jego związki należą do grupy 2a i 2b tj. potencjalnie karcinogennych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej ołowiu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie selenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
W organizmie selen działa poprzez białka, do których jest wbudowany w postaci selenocysteiny. Jako składnik selenobiałek selen odgrywa rolę enzymatyczną, jak i strukturalną. Do jednych z ważniejszych funkcji selenobiałek należy udział w produkcji hormonów tarczycy, pobudzanie układu immunologicznego, oraz ochrona przed stresem oksydacyjnym . Zarówno niedobór jak i nadmiar tego pierwiastka może mieć niekorzystny wpływ na organizm. Prowadzą one do m.in. zaburzeń pracy serca, zwyrodnienia serca i wątroby, zwiększenia ryzyka choroby nadciśnieniowej, ograniczenia sprawności układu odpornościowego, zaburzenia funkcji tarczycy, zaburzenia mineralizacji kości i prawidłowego wykształcenia zębów oraz zwiększenia ryzyka chorób nowotworowych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej selenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia manganu w surowicy wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie manganu w surowicy jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację manganu w surowicy są w trakcie opracowywania.
Mangan (Mn) jest niezbędnym składnikiem odżywczym biorącym udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, regulacji poziomu cukru we krwi i energii komórkowej, rozmnażania, trawienia, wzrostu kości, krzepnięcia krwi i homeostazy oraz obrony przed reaktywnymi formami tlenu. Funkcje pełnione przez metaloproteiny manganu obejmują oksyreduktazy, transferazy, hydrolazy, liazy, izomerazy oraz ligazy. Mn działa jako kofaktor dla różnych enzymów, w tym arginazy, syntetazy glutaminy (GS), karboksylazy pirogronianowej i dysmutazy ponadtlenkowej Mn (Mn-SOD). Mn ma tendencję do odkładania się w wątrobie, trzustce, kościach oraz mózgu.
W naszym Ośrodku stwierdzono korelację pomiędzy stężeniem manganu a przeżyciami u kobiet z rakiem piersi.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej manganu w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Mikroelementy
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu, cynku, manganu oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u kobiet ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : arsenu (As), ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone powyższe normy znajdą Państwo tutaj.
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu, selenu, cynku oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia mężczyzn z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u mężczyzn ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Cena: 99 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 3 pierwiastków we krwi wybranych spośród: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu lub selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym oraz zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 6 pierwiastków we krwi: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu i selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym lub zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie arsenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Arsen i jego związki są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych toksyn. Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) arsen i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Różnorodność objawów klinicznych wywołanych inhalacją lub spożyciem związków arsenu jest bardzo duża. W zależności od stężenia, czasu ekspozycji i drogi zaabsorbowania skutki oddziaływania arsenu z tkankami są od stosunkowo niegroźnych na przykład hipopigmentacji, po zagrażające życiu nowotwory (WHO). W świetle istniejących danych literaturowych można stwierdzić, że nie tylko wysokie, ale i nieznacznie podwyższone stężenia arsenu mogą być przyczyną raków, zwłaszcza u kobiet.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej arsenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia cynku we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie cynku we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Cynk jest pierwiastkiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pełni funkcję ochronną przed wolnymi rodnikami, między innymi wchodząc w skład dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Zaangażowany jest również w procesy immunologiczne, warunkuje prawidłową funkcję skóry czy też błon śluzowych. Bierze udział w magazynowaniu i wydzielaniu insuliny z trzustki, utrzymuje równowagę jonową innych mikroelementów, w tym selenu, magnezu czy miedzi, a także spełnia rolę detoksykacyjną w stosunku do metali ciężkich. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do poważnych zaburzeń takich jak: niedobory immunologiczne, zapalenia (m.in. SARS-Cov-2), nieprawidłowe gojenie ran, obniżenie płodności czy też problemy ze wzrokiem.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej cynku we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia kadmu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie kadmu we krwi wskazuje na celowość wykluczenia głównych jego źródeł (palenie papierosów, dieta) celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) kadm i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Niekorzystne działanie kadmu i jego związków może prowadzić do chorób nerek, sercowo-naczyniowych, nadciśnienia, anemii, uszkodzeń wątroby, zaburzeń funkcjonowania narządów płciowych, zaburzeń układu immunologicznego, niedoborów żelaza, miedzi i cynku, a także rozwinięcia choroby nowotworowej. Liczne prace opisują zwiększone stężenia kadmu w materiale biologicznym osób, które zachorowały na nowotwór złośliwy prostaty, nerki, pęcherza moczowego, trzustki i piersi.
W literaturze wymienia się trzy główne źródła kadmu: dieta, palenie tytoniu oraz ryzyko zawodowe. Stężenie kadmu w produktach spożywczych jest silnie zależne od zawartości tego pierwiastka w środowisku – powietrzu, glebie oraz wodzie. Wysokie stężenie kadmu występuje w następujących produktach spożywczych: płatki zbożowe, warzywa (w szczególności ziemniaki), podroby oraz nasiona oleiste. Stężenie kadmu we krwi jest mocno skorelowane z paleniem wyrobów tytoniowych. U osób niepalących stężenie Cd jest niższe w porównaniu do palaczy. Grupę zawodową bardziej narażoną na działanie kadmu stanowią pracownicy przemysłu cynkowego, stalowego i miedziowego oraz przy produkcji baterii niklowo-kadmowych, ogniw słonecznych i biżuterii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej kadmu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia miedzi we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie miedzi we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację miedzi we krwi są w trakcie opracowywania.
Miedź jest pierwiastkiem śladowym, który odgrywa główną rolę w mechanizmach obrony oksydacyjnej, w szklakach metabolicznych obejmujących enzymy, hormony i witaminy. Bierze udział w syntezie hemoglobiny oraz w przesyłaniu impulsów nerwowych. Wysoki poziom miedzi we krwi (> 1000 µg/l), może być zaleceniem na kontrolne badanie konoskopii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej miedzi we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia ołowiu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie ołowiu we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację ołowiu we krwi są w trakcie opracowywania.
Zanieczyszczenie środowiska ołowiem stanowi nieustający problem dla rozwijających się społeczeństw. Toksyczne działanie ołowiu dotyczy głównie jego wpływu na układ krwiotwórczy, obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy oraz przewód pokarmowy. Ze względu na wszechobecność ołowiu, praktycznie każdy człowiek narażony jest na kontakt z tym pierwiastkiem. Toksyczność ołowiu prowadzi, między innymi, do zmiany aktywności wielu enzymów oraz zaburzeń funkcji wolnych i strukturalnych białek w komórce. Wiele badań sugeruje, że ważnym molekularnym mechanizmem toksyczności ołowiu jest jego udział w powstawaniu wolnych rodników tlenowych, które odgrywają dużą rolę w powstawaniu uszkodzeń wewnątrzkomórkowych oraz w patogenezie wielu schorzeń, w tym nowotworów złośliwych. Według klasyfikacji karcynogenów IARC, ołów i jego związki należą do grupy 2a i 2b tj. potencjalnie karcinogennych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej ołowiu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie selenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
W organizmie selen działa poprzez białka, do których jest wbudowany w postaci selenocysteiny. Jako składnik selenobiałek selen odgrywa rolę enzymatyczną, jak i strukturalną. Do jednych z ważniejszych funkcji selenobiałek należy udział w produkcji hormonów tarczycy, pobudzanie układu immunologicznego, oraz ochrona przed stresem oksydacyjnym . Zarówno niedobór jak i nadmiar tego pierwiastka może mieć niekorzystny wpływ na organizm. Prowadzą one do m.in. zaburzeń pracy serca, zwyrodnienia serca i wątroby, zwiększenia ryzyka choroby nadciśnieniowej, ograniczenia sprawności układu odpornościowego, zaburzenia funkcji tarczycy, zaburzenia mineralizacji kości i prawidłowego wykształcenia zębów oraz zwiększenia ryzyka chorób nowotworowych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej selenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia manganu w surowicy wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie manganu w surowicy jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację manganu w surowicy są w trakcie opracowywania.
Mangan (Mn) jest niezbędnym składnikiem odżywczym biorącym udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, regulacji poziomu cukru we krwi i energii komórkowej, rozmnażania, trawienia, wzrostu kości, krzepnięcia krwi i homeostazy oraz obrony przed reaktywnymi formami tlenu. Funkcje pełnione przez metaloproteiny manganu obejmują oksyreduktazy, transferazy, hydrolazy, liazy, izomerazy oraz ligazy. Mn działa jako kofaktor dla różnych enzymów, w tym arginazy, syntetazy glutaminy (GS), karboksylazy pirogronianowej i dysmutazy ponadtlenkowej Mn (Mn-SOD). Mn ma tendencję do odkładania się w wątrobie, trzustce, kościach oraz mózgu.
W naszym Ośrodku stwierdzono korelację pomiędzy stężeniem manganu a przeżyciami u kobiet z rakiem piersi.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej manganu w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu, cynku, manganu oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u kobiet ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : arsenu (As), ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu, selenu, cynku oraz miedzi w surowicy krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie w surowicy wymienionych mikroelementów jest mocno skorelowane z długością życia mężczyzn z nowotworami złośliwymi.
Wyniki najnowszych badań wskazują, że u mężczyzn ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym poza surowicą celowe jest też zbadanie we krwi pełnej : ołowiu (Pb) oraz kadmu (Cd) (Onkopakiet do 3 wybranych pierwiastków we krwi).
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
UWAGA
Cena: 99 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 3 pierwiastków we krwi wybranych spośród: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu lub selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym oraz zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Cena: 126 zł
Badanie obejmuje oznaczenie stężeń 6 pierwiastków we krwi: arsenu, cynku, kadmu, miedzi, ołowiu i selenu wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie we krwi wymienionych mikroelementów jest skorelowane ze zmniejszonym lub zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory złośliwe.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej pierwiastków we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia arsenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie arsenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Arsen i jego związki są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych toksyn. Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) arsen i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Różnorodność objawów klinicznych wywołanych inhalacją lub spożyciem związków arsenu jest bardzo duża. W zależności od stężenia, czasu ekspozycji i drogi zaabsorbowania skutki oddziaływania arsenu z tkankami są od stosunkowo niegroźnych na przykład hipopigmentacji, po zagrażające życiu nowotwory (WHO). W świetle istniejących danych literaturowych można stwierdzić, że nie tylko wysokie, ale i nieznacznie podwyższone stężenia arsenu mogą być przyczyną raków, zwłaszcza u kobiet.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej arsenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia cynku we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie cynku we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Cynk jest pierwiastkiem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pełni funkcję ochronną przed wolnymi rodnikami, między innymi wchodząc w skład dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Zaangażowany jest również w procesy immunologiczne, warunkuje prawidłową funkcję skóry czy też błon śluzowych. Bierze udział w magazynowaniu i wydzielaniu insuliny z trzustki, utrzymuje równowagę jonową innych mikroelementów, w tym selenu, magnezu czy miedzi, a także spełnia rolę detoksykacyjną w stosunku do metali ciężkich. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do poważnych zaburzeń takich jak: niedobory immunologiczne, zapalenia (m.in. SARS-Cov-2), nieprawidłowe gojenie ran, obniżenie płodności czy też problemy ze wzrokiem.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej cynku we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia kadmu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie kadmu we krwi wskazuje na celowość wykluczenia głównych jego źródeł (palenie papierosów, dieta) celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
Według klasyfikacji Międzynarodowej Agencji do Badań nad Rakiem (IARC, ang. International Agency for Cancer Research) kadm i jego związki zostały określone jako bezwzględne ludzkie karcynogeny – grupa 1. Niekorzystne działanie kadmu i jego związków może prowadzić do chorób nerek, sercowo-naczyniowych, nadciśnienia, anemii, uszkodzeń wątroby, zaburzeń funkcjonowania narządów płciowych, zaburzeń układu immunologicznego, niedoborów żelaza, miedzi i cynku, a także rozwinięcia choroby nowotworowej. Liczne prace opisują zwiększone stężenia kadmu w materiale biologicznym osób, które zachorowały na nowotwór złośliwy prostaty, nerki, pęcherza moczowego, trzustki i piersi.
W literaturze wymienia się trzy główne źródła kadmu: dieta, palenie tytoniu oraz ryzyko zawodowe. Stężenie kadmu w produktach spożywczych jest silnie zależne od zawartości tego pierwiastka w środowisku – powietrzu, glebie oraz wodzie. Wysokie stężenie kadmu występuje w następujących produktach spożywczych: płatki zbożowe, warzywa (w szczególności ziemniaki), podroby oraz nasiona oleiste. Stężenie kadmu we krwi jest mocno skorelowane z paleniem wyrobów tytoniowych. U osób niepalących stężenie Cd jest niższe w porównaniu do palaczy. Grupę zawodową bardziej narażoną na działanie kadmu stanowią pracownicy przemysłu cynkowego, stalowego i miedziowego oraz przy produkcji baterii niklowo-kadmowych, ogniw słonecznych i biżuterii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej kadmu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia miedzi we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie miedzi we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację miedzi we krwi są w trakcie opracowywania.
Miedź jest pierwiastkiem śladowym, który odgrywa główną rolę w mechanizmach obrony oksydacyjnej, w szklakach metabolicznych obejmujących enzymy, hormony i witaminy. Bierze udział w syntezie hemoglobiny oraz w przesyłaniu impulsów nerwowych. Wysoki poziom miedzi we krwi (> 1000 µg/l), może być zaleceniem na kontrolne badanie konoskopii.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej miedzi we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia ołowiu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie ołowiu we krwi pozwala określenie ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację ołowiu we krwi są w trakcie opracowywania.
Zanieczyszczenie środowiska ołowiem stanowi nieustający problem dla rozwijających się społeczeństw. Toksyczne działanie ołowiu dotyczy głównie jego wpływu na układ krwiotwórczy, obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy oraz przewód pokarmowy. Ze względu na wszechobecność ołowiu, praktycznie każdy człowiek narażony jest na kontakt z tym pierwiastkiem. Toksyczność ołowiu prowadzi, między innymi, do zmiany aktywności wielu enzymów oraz zaburzeń funkcji wolnych i strukturalnych białek w komórce. Wiele badań sugeruje, że ważnym molekularnym mechanizmem toksyczności ołowiu jest jego udział w powstawaniu wolnych rodników tlenowych, które odgrywają dużą rolę w powstawaniu uszkodzeń wewnątrzkomórkowych oraz w patogenezie wielu schorzeń, w tym nowotworów złośliwych. Według klasyfikacji karcynogenów IARC, ołów i jego związki należą do grupy 2a i 2b tj. potencjalnie karcinogennych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej ołowiu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia selenu we krwi wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie selenu we krwi pozwala na zoptymalizowanie parametrów żywienia celem zmniejszenia ryzyka zachorowania na nowotwory złośliwe.
W organizmie selen działa poprzez białka, do których jest wbudowany w postaci selenocysteiny. Jako składnik selenobiałek selen odgrywa rolę enzymatyczną, jak i strukturalną. Do jednych z ważniejszych funkcji selenobiałek należy udział w produkcji hormonów tarczycy, pobudzanie układu immunologicznego, oraz ochrona przed stresem oksydacyjnym . Zarówno niedobór jak i nadmiar tego pierwiastka może mieć niekorzystny wpływ na organizm. Prowadzą one do m.in. zaburzeń pracy serca, zwyrodnienia serca i wątroby, zwiększenia ryzyka choroby nadciśnieniowej, ograniczenia sprawności układu odpornościowego, zaburzenia funkcji tarczycy, zaburzenia mineralizacji kości i prawidłowego wykształcenia zębów oraz zwiększenia ryzyka chorób nowotworowych.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej selenu we krwi pełnej. Pomiary stężeń we krwi pełnej wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.
Badanie obejmuje oznaczenie stężenia manganu w surowicy wraz z wydaniem zaleceń. Stężenie manganu w surowicy jest mocno skorelowane z długością życia kobiet z nowotworami złośliwymi. Zalecenia żywieniowe pozwalające na modyfikację manganu w surowicy są w trakcie opracowywania.
Mangan (Mn) jest niezbędnym składnikiem odżywczym biorącym udział w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, regulacji poziomu cukru we krwi i energii komórkowej, rozmnażania, trawienia, wzrostu kości, krzepnięcia krwi i homeostazy oraz obrony przed reaktywnymi formami tlenu. Funkcje pełnione przez metaloproteiny manganu obejmują oksyreduktazy, transferazy, hydrolazy, liazy, izomerazy oraz ligazy. Mn działa jako kofaktor dla różnych enzymów, w tym arginazy, syntetazy glutaminy (GS), karboksylazy pirogronianowej i dysmutazy ponadtlenkowej Mn (Mn-SOD). Mn ma tendencję do odkładania się w wątrobie, trzustce, kościach oraz mózgu.
W naszym Ośrodku stwierdzono korelację pomiędzy stężeniem manganu a przeżyciami u kobiet z rakiem piersi.
Przygotowanie do badania
Pacjent na badanie powinien przyjść na czczo (co najmniej 4-6 h) oraz nie powinien spożywać ryb, owoców morza oraz ryżu na 3 dni przed pobraniem.
UWAGA
Dla niektórych grup pacjentów nie zostały dotychczas ustalone normy pierwiastków w oparciu o prospektywne obserwacje kohort polskich pacjentów. Taka sytuacja jest przez nas oznaczona jako „NZ”. Możliwe, że w wyniku dalszych prac zależności te zostaną zaobserwowane. Przed wyborem rodzaju pierwiastków do zbadania prosimy o zapoznanie się z tabelą aktualnych norm.
U pacjentów poniżej 18 roku życia optymalne stężenie pierwiastków nie zostało dotychczas określone w Polskiej populacji.
Opis wyników badań naszego Ośrodka, na podstawie których zostały ustalone normy znajdą Państwo tutaj.
Technika analityczna
Badanie opiera się na analizie ilościowej manganu w surowicy. Pomiary stężeń w surowicy wykonywane są techniką – ICP-MS, z zastosowaniem protokołu zapewniającego bardzo wysoki poziom dokładności wyników. Laboratorium jest członkiem programu zewnętrznej kontroli jakości (QMEQAS) organizowanym przez Centre du Toxicologie de Quebec.